czwartek, 21 sierpnia 2014

Schody.

Blask słońca sparzył moje serce
       Leży bezbronne na gołej ręce
                  Wzrok dziś w pewność mnie uzbroił
                            Ruch nadgarstka skołatane myśli koił
                                     Choć odwracam się od ciepłej twarzy
                                               Kochające spojrzenie co dzień się marzy
                                                         Otworzyłam szeroko żelazne drzwi siebie
                                                                     Pozwalam ponieść się potrzebie
                                                                                   Na imię jej prawda i oddanie
                                                                                            Jeden Bóg wie co się stanie.
                                                                                                       

Za mocne 10 dni. Dziękuję.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz