Stare bohomazy.

Szeptem goisz ból ukryty

Choć to robisz nieświadomie

Wierzyć nie chcesz w żadne byty

Wolisz ufać sobie

-

Wiem nie jesteś tym kim byłeś

Oczy jednak wciąż są Twoje

Dziś z radości mnie obmyłeś

W wierszach smutki koje

Stare, nie jare.

Kłótnia.

Nie raz nie dwa kłóciliśmy się z naszymi rodzicami, rodzeństwem i z przyjaciółmi. Lecz w dwóch pierwszych przypadkach mamy świadomość, że to tylko na chwilę, że miłość jaką ma w sobie rodzina niweluje każde potknięcie słowne. A co jeśli sprzeczka dotyczy człowieka który jest dla nas przyjacielem, nie ma między nami więzi krwi, jest tylko stworzona przez nas lina którą wbrew wszystkiemu w każdej chwili możemy przeciąć. Proces kłótni wygląda tu zupełnie inaczej. U mnie wygląda to inaczej. Nie przepadam za starciami słownymi bo prawda jest taka, że zazwyczaj je przegrywam a nikt z nas nie lubi porażek. Moja słabość sprawia, że unikam ich a jeśli już się w nie wplączę to jak najszybciej próbuję się z nich wyplątać, nie brnę w swoje bo męczy mnie to. Każdą nawet najmniejszą kłótnię przeżywam jak apokalipsę, której towarzyszy smutek, bo przecież nie zawsze kończą się one dobrze. Pokłóciłam się z kimś, z powodu własnej niewiedzy i trochę żałuję że poniosły mnie tak emocje, bo teraz gnębi mnie świadomość, że to właśnie z mojej winy wyniknęła dana sytuacja. Wiecie, jeśli jesteście z kimś pokłóceni rozwiążcie to jak najszybciej, nie ma sensu się dąsać i trzymać człowieka w niepewności. Jednych to dzieli, innych zbliża, dziś błagam by ta okazała się tą drugą. I to prawda, że dopiero po sprzeczce uświadamiamy sobie jak bardzo ktoś jest dla nas ważny, i jak bardzo potrzebny co dnia .Przepraszam.

Baw się dobrze

Panie, panowie, panowie, panie.

,, Co się stało, to się stało, to się nie odstanie ,, 

Życie mija jak szklanka gorącej herbaty
Żądamy za nie z niebios słonej zapłaty
Wyrzutami sumienia do snu się nakrywamy
O punktową amnezje żarliwie błagamy
Minął miesiąc, dwa, trzy, nawet cztery
W zanadrzu czekają nowe numery
Chorobliwie szukam dookoła weny
Poszukiwania warte swojej ceny
Uśmiech, zamyślenie, czasem nerwy
Wracam bo potrzebowałam przerwy

Tęskniłam.