Już czas.

Rozgrzewam zmarznięte ręce

Idę śnieżną ścieżką w nieznane 

Prowadzi mnie wciąż gorące serce

Wokół mnie czuję zło niewidziane

Snuję się samotnie po świecie

Ciemność sprawia że oddycham

Wy rozmyślać po prostu nie umiecie

Z pamięci was szybko wypycham

Żegnaj fałszywy przyjacielu

Nie po raz pierwszy i nie ostatni

Takich jak ty jest tu wielu

Na ludzki ból nie podatni 

Zdepczę cię jak śniegowy puch

Kroczę by być jak najdalej

Jesteś dla mnie jak duch

Boże, w niego wyrzuty nalej

Nie jestem niczemu winna

Chodzę oczyszczona z grzechu

Dusza twa krzyczeć powinna

Nie chcę słyszeć twego oddechu

Kolejny krok powoli stawiam

Bezdźwięcznie staje na wprost

Nikogo się nie obawiam

Widzę cierpienia most

Nieznane za mną się skrada

Trzęsie się ziemia z zimna

Czas na nic się nie nada

Jestem niesłusznie winna

Nieznajomy już podchodzi

Promień nagle jaśnieje

Moje serce się na to godzi

Wiatr mocniej wieje

Już wiem skąd to światło

Napinam zmarznięte nogi

Oby ci mnie zabrakło 

Zaczyna się czas trwogi

Zjawa ogniem się bawi

Podmuch jej go wyrywa

Iskra bólem się dławi

Most palić się zaczyna

Stoję w bezruchu na wdechu

Dym gryzący leci

Spokojnie bez pośpiechu

Palcie się przeszłości śmieci

Zamykam zmęczone oczy

Most zniknął w ciemnościach

Zjawa ku brzegowi kroczy

Czuję chłód w kościach

Skok i ostatnie tchnienie

Uśmiecham się, powoli wstaję

Mija nóg drżenie

Ja nigdy się nie poddaję

Nie ma mostu, znikło nieznane

Strzepuję śnieg z ramienia

Cierpienie zostało pokonane

Czas na nowe wspomnienia.

- Variabele